Geen dag zonder Bach

In de rubriek ’collega interviewt collega’ onderwerpt Willem-Jan Korstiaan aan een aantal vragen. Zoals gebruikelijk in een interview gaat de vragensteller over zijn vragen. En in woordvoerderstaal zeg je dan: de geïnterviewde gaat over zijn antwoorden.

11 jaar bij PDR... hoe komt dat?

Ja, 11 jaar, een flinke tijd. Achteromkijkend vliegt de tijd, ik realiseer me dat dit een dooddoener is. Door de enorme veelzijdigheid aan klussen is geen maand hetzelfde. Ik heb heel veel interim-communicatiewerk gedaan, voor opdrachtgevers in de zorg, onderwijs en bij diverse gemeentes. Klussen met veel strategie, woordvoering en crisiscommunicatie, vaak met allerlei belangen. Dat maakt het bijzonder boeiend. Daarnaast geef ik regelmatig mediatraining. Communicatie is gewoon een keileuk vak, omdat je altijd bezig bent met verbindingen. Tussen belangen, mensen, ambities en visies.

Verbinding, een belangrijk woord hoor ik. Kun je uitleggen waarom?

In mijn beleving is communicatie het bereiken van de ander. Dat betekent dat je sensitief moet zijn om te weten wat de ander nodig heeft of verwacht. Ogen en oren zijn daarbij belangrijker dan je mond. Dat komt dagelijks terug in mijn werk, in communicatie- en public affairsklussen. Zonder verbinding ben je per definitie niet in gesprek en ontstaat een monoloog. Met alle gevolgen van dien...

Welke klus heb je nu onder handen?

Werken bij PDR is werken voor meerdere opdrachtgevers. Dat maakt het boeiend en afwisselend. Ik licht er één klus uit, namelijk mijn werkzaamheden als strategisch communicatieadviseur voor de gemeente Epe. Mijn rol hier is het adviseren van met name het college van burgemeester en wethouders op tal van dossiers. Wat mij daar bijzonder aanspreekt, is het speelveld tussen bestuur, politiek en organisatie. Ik zit er nu nog middenin, zodra mijn klus daar is afgelopen, maak ik er een casus van, beloofd!

Je staat bekend als iemand die vaak ‘aan’ staat. Wanneer ga je uit?

Haha, goeie vraag. Verbinding betekent concreet ook bereikbaar zijn, of beter gezegd: benaderbaar. In coronatijd heb ik herontdekt hoe lekker het is om stevig te wandelen. Na een werkdag een stevige wandeling, ondertussen luisterend naar een podcast of een lekker muziekje. Vaak is dit Bach, voor mij is dat écht een rustmoment. Mijn credo: geen dag zonder Bach.